Nowa strona 1 » WSZYSTKO JEST TRUCIZNĄ I NIC NIE JEST TRUCIZNĄ- DECYDUJE DAWKA

Bardzo często powtarzam, że WSZYSTKO JEST TRUCIZNĄ I NIC NIE JEST TRUCIZNĄ- DECYDUJE DAWKA. Dziś jednak rozwinęłabym to zdanie. Dziś powiem, że decyduje nie tylko dawka ale również kilkanaście innych czynników.

Zacznijmy od podstaw: wiele osób zdaje sobie sprawę, że dieta ma kluczowe znaczenie dla zdrowia. jednak niewielu z nas zastanawia się nad tym, co tak naprawdę kryje się w produktach spożywczych, które codziennie spożywamy. Oprócz podstawowych składników odżywczych, takich jak białka, węglowodany i tłuszcze, w żywności obecne są także różne substancje, które mogą mieć pozytywny lub negatywny wpływ na organizm. Wiele z tych substancji występuje w niewielkich ilościach i mogą, ale nie muszą, wpływać na nasze zdrowie.

Często słyszę od moich podopiecznych, którzy już weszli w świat zdrowego żywienia, pytania o substancje naturalnie występujące w produktach żywieniowych ponieważ słyszeli, że mogą być one szkodliwe dla naszego organizmu. Jako pierwszy przykład przychodzi mi na myśl miód, wokół którego ostatnio zrobiło się dużo zamieszania. Jeden specjalista uważa, że miód to sam cukier i należy go wyeliminować całkowicie z diety, inny zaś ekspert przedstawia badania pokazujące, że miód jest żródłem witamin, minerałów i przeciwutleniaczy, działa prebiotycznie i zmniejsza stany zapalne.

Kogo słuchać?

W czasie konsultacji powiedziałabym, że swojego organizmu bo to on najlepiej wie czego potrzebuje a czego należy się pozbyć. Jednakże w obecnych czasach kiedy jesteśmy zalewani sprzecznymi informacjami jest nam bardzo trudno przesiać te rewelacje i dostosować dietę w taki sposób aby to organizm w mądry sposób pokazywał nam swoje zapotrzebowanie.

Dlatego bardzo ważna jest wiedza na temat tego co jemy i jakie substancje sobie dostarczamy. Dziś nie będziemy skupiać się na makro- każdy już wie, że makro ''musi się zgadzać''- według mnie nie musi i lepiej zjeść mniej węglowodanów niż dojadać żelki żeby się wyliczenia w aplikacji zgadzały... Dziś na tapet bierzemy substancje, które występują naturalnie a mimo tego mogą być dla nas szkodliwe.

Naturalne substancje chemiczne obecne w produktach spożywczych mogą mieć różnorodne działanie, a ich wpływ na zdrowie w dużej mierze zależy od ilości, w jakiej są spożywane. Kluczem do zachowania zdrowia jest zrównoważona dieta, która dostarcza nie tylko niezbędnych składników odżywczych, ale także naturalnych substancji chemicznych w odpowiednich ilościach. Zrozumienie roli tych substancji w naszej diecie może pomóc w lepszym wyborze produktów spożywczych oraz w dbaniu o zdrowie.

1. Naturalne toksyny

Wiele roślin zawiera naturalne toksyny, które pełnią rolę obronną przeciwko szkodnikom. Przykładem są solaniny, występujące w niektórych roślinach z rodziny psiankowatych (Solanaceae), takich jak ziemniaki, pomidory, bakłażany czy papryka. Solanina jest naturalnym pestycydem, który rośliny te produkują w odpowiedzi na stres, jak np. uszkodzenia mechaniczne, działanie światła czy choroby.

Toksyny:

Ziemniaki: Solanina znajduje się w zielonych częściach ziemniaka oraz w jego kiełkach. Spożycie dużych ilości solaniny może prowadzić do zatrucia, objawiającego się nudnościami, wymiotami, biegunką, bólem głowy, a w skrajnych przypadkach może być niebezpieczne dla zdrowia.
Pomidory i bakłażany: Zawierają mniejsze ilości solaniny, ale również mogą być niezdrowe, jeśli są spożywane w nadmiarze, zwłaszcza w przypadku zielonych pomidorów.
Papryka: Zawiera znacznie mniej solaniny w porównaniu do ziemniaków i pomidorów, i jest generalnie uważana za bezpieczną do spożycia.

Zdrowe aspekty:

Rośliny psiankowate, mimo potencjalnej toksyczności, dostarczają wielu składników odżywczych, witamin i minerałów. Oto niektóre zalety:

Ziemniaki: Są źródłem witaminy C, potasu i błonnika. Gotowanie ziemniaków i usuwanie zielonych części minimalizuje ryzyko zatrucia.
Pomidory: Zawierają likopen, silny przeciwutleniacz, który może mieć korzystny wpływ na zdrowie serca i zmniejszać ryzyko niektórych nowotworów.
Bakłażany: Bogate w błonnik i antyoksydanty, mogą wspierać zdrowie układu sercowo-naczyniowego.
Papryka: Zawiera witaminę C, witaminę A i inne przeciwutleniacze.

2. Glikozydy cyjanogenne

Glikozydy cyjanogenne to substancje chemiczne obecne w niektórych roślinach, takich jak migdały gorzkie, pestki moreli czy nasiona lnu. W organizmie mogą być przekształcane do cyjanowodoru, który jest toksyczny. jednak w niewielkich ilościach, a także po odpowiedniej obróbce (np. gotowaniu), ich szkodliwość jest minimalizowana.

Surowe nasiona lnu zawierają glikozydy cyjanogenne, ale w ilościach, które w normalnych warunkach nie stanowią zagrożenia dla zdrowia, pod warunkiem, że są spożywane w umiarkowanych ilościach. Jednakże, aby zminimalizować ryzyko, nasiona lnu powinny być mielone lub poddawane obróbce cieplnej przed spożyciem. Mielenie nasion lnu ułatwia ich trawienie i zwiększa przyswajalność składników odżywczych.
Migdały gorzkie (Prunus amygdalus var. amara) - Zawierają amygdalinę, która może uwalniać cyjanowodór. Spożycie dużych ilości może być niebezpieczne.
Jednak w małych ilościach migdały gorzkie mogą mieć pewne właściwości zdrowotne, takie jak:

Źródło składników odżywczych: Zawierają witaminy, minerały i zdrowe tłuszcze

Właściwości przeciwutleniające: Mogą pomóc w ochronie komórek przed stresem oksydacyjnym.

Wsparcie dla układu krążenia: Mogą korzystnie wpływać na zdrowie serca.

Nasiona brzoskwiń i moreli - Również zawierają amygdalinę, a ich spożycie w dużych ilościach może prowadzić do zatrucia. Jednakże nasiona te zawierają witaminy (np. witaminę E), minerały (takie jak magnez, potas) oraz błonnik. Mogą pomagać w zwalczaniu wolnych rodników w organizmie, co może przyczyniać się do ochrony przed chorobami przewlekłymi. Niektóre badania sugerują, że nasiona te mogą mieć działanie przeciwzapalne oraz wspierać układ sercowo-naczyniowy.

3. Alkaloidy

Alkaloidy to grupa związków chemicznych, które występują w wielu roślinach, a ich działanie może być zarówno korzystne, jak i szkodliwe. Kofeina, teobromina (znajdowane w kawie i czekoladzie) i nikotyna (w tytoniu) to przykłady alkaloidów, które w niewielkich ilościach mogą działać stymulująco, ale w większych dawkach mogą być toksyczne.

4. Fitoestrogeny

Fitoestrogeny to substancje występujące w roślinach, które mają podobną budowę do estrogenów.

Fitoestrogeny mogą wpływać na organizm, działając jako słabe estrogeny lub blokując działanie naturalnych estrogenów. W diecie fitoestrogeny występują głównie w produktach sojowych, nasionach lnu, orzechach, zbożach, a także w niektórych owocach i warzywach.

Zdrowe aspekty fitoestrogenów:

Wsparcie hormonalne: Fitoestrogeny mogą pomóc w łagodzeniu objawów menopauzy, takich jak uderzenia gorąca, poprzez działanie podobne do estrogenów.
Ochrona przed chorobami: Niektóre badania sugerują, że fitoestrogeny mogą mieć działanie ochronne przed niektórymi typami nowotworów, zwłaszcza rakiem piersi i prostaty.
Działanie przeciwzapalne: Fitoestrogeny mogą wykazywać działanie przeciwzapalne, co może przyczyniać się do ogólnego zdrowia i redukcji ryzyka chorób przewlekłych.
Poprawa zdrowia serca: Spożycie fitoestrogenów może być związane z korzystnym wpływem na profil lipidowy i ciśnienie krwi.

Potencjalne skutki uboczne i zagrożenia:

Interakcje hormonalne: U niektórych osób, zwłaszcza tych z zaburzeniami hormonalnymi lub historią nowotworów hormonozależnych, fitoestrogeny mogą wpływać negatywnie na równowagę hormonalną.
Problemy z płodnością: W nadmiarze fitoestrogeny mogą wpływać na funkcjonowanie układu rozrodczego i płodność, zwłaszcza u mężczyzn.
Alergie i nietolerancje: Niektóre osoby mogą doświadczać nietolerancji lub alergii na produkty bogate w fitoestrogeny, takie jak soja.
Zaburzenia równowagi mineralnej: Fitoestrogeny mogą wpływać na wchłanianie niektórych minerałów, takich jak żelazo i cynk, co w dłuższej perspektywie może prowadzić do ich niedoborów.

5. Oligosacharydy

Oligosacharydy, takie jak inulina, występują w wielu roślinach, w tym w cebuli, czosnku i cykorii. Są prebiotykami, co oznacza, że wspierają rozwój korzystnych bakterii w jelitach. jednak w nadmiarze mogą powodować dolegliwości żołądkowo-jelitowe, takie jak wzdęcia.

Korzyści zdrowotne inuliny:

Wspiera zdrowie jelit: Inulina jest prebiotykiem, co oznacza, że sprzyja rozwojowi korzystnych bakterii w jelitach. Może pomóc w poprawie flory bakteryjnej i wspierać trawienie.
Regulacja poziomu cukru we krwi: Może pomóc w stabilizacji poziomu glukozy we krwi, co jest korzystne dla osób z cukrzycą.
Wsparcie dla układu odpornościowego: Dzięki korzystnemu wpływowi na mikroflorę jelitową, inulina może wspierać układ odpornościowy.
Wspomaga odchudzanie: Inulina może zwiększać uczucie sytości, co może pomóc w kontrolowaniu apetytu i redukcji masy ciała.

Potencjalne skutki uboczne i zagrożenia:

Problemy trawienne: U niektórych osób inulina może powodować wzdęcia, gazy, a także bóle brzucha, zwłaszcza gdy jest spożywana w dużych ilościach.
Alergie i nietolerancje: Osoby z wrażliwością na błonnik lub z pewnymi schorzeniami jelitowymi (np. zespół jelita drażliwego) mogą mieć trudności z trawieniem inuliny.
Interakcje z lekami: W niektórych przypadkach inulina może wpływać na wchłanianie niektórych leków, dlatego osoby przyjmujące leki powinny skonsultować się z lekarzem przed zwiększeniem spożycia inuliny.

6. Karagen (karagenina) to substancja pozyskiwana z czerwonych alg morskich, która jest często stosowana jako środek zagęszczający, stabilizujący i żelujący w przemyśle spożywczym. Jego zastosowanie obejmuje różnorodne produkty, takie jak nabiał, sosy, dżemy i napoje.

Zdrowe aspekty karagenu:

Naturalne pochodzenie: Karagen jest substancją naturalną, która może być preferowana przez osoby unikające syntetycznych dodatków.
Właściwości żelujące: Umożliwia uzyskanie odpowiedniej konsystencji i stabilności w produktach spożywczych.
Potencjalne korzyści zdrowotne: Niektóre badania sugerują, że karagen może mieć działanie przeciwzapalne oraz wspierać zdrowie jelit.

Szkodliwe aspekty karagenu:

Problemy trawienne: U niektórych osób karagen może powodować dolegliwości żołądkowo-jelitowe, takie jak wzdęcia, gazy czy biegunki.
Kontrowersje dotyczące bezpieczeństwa: Niektóre badania laboratoryjne sugerowały, że karagen może mieć działanie prozapalne i może być związany z ryzykiem rozwoju chorób zapalnych jelit, choć dowody na to są mieszane i kontrowersyjne.
Regulacje: W niektórych krajach karagen jest ściśle regulowany, a jego użycie w produktach spożywczych może być ograniczone, co może budzić obawy konsumentów.

Niestety, kiedy obierzemy daną tezę możemy udowodnić, że nawet woda jest szkodliwa kiedy pijemy jej za dużo. W skrajnych przypadkach, nadmiar wody w organizmie (np. w wyniku picia dużej ilości wody w krótkim czasie) może prowadzić do hiponatremii, stanu, w którym stężenie sodu we krwi spada do niebezpiecznego poziomu.

Należy pamiętać, że kiedy walczymy z konkretnymi schorzeniami warto z diety wykluczyć nawet najmniejsze ilości substancji toksycznych jednakże zjedzenie jogurtu zagęszczonego karagenem, jednego kiełkującego ziemniaka czy posiłku z soją nie zrobi nam większej krzywdy tak samo jak zjedzenie 3 pestek moreli nie spowoduje, że pozbędziemy się raka.

O wszystkim decyduje DAWKA!

WSZYSTKO JEST TRUCIZNĄ I NIC NIE JEST TRUCIZNĄ- DECYDUJE DAWKA

Toksyny:

Zdrowe aspekty:

Zdrowe aspekty fitoestrogenów:

Potencjalne skutki uboczne i zagrożenia:

Korzyści zdrowotne inuliny:

Potencjalne skutki uboczne i zagrożenia:

Znajdź mnie

Masz pytania? Napisz do mnie!

Twój adres e-mail:
Zawartość wiadomości: